Drodzy rodzice naszych uczniów, wiemy, że nie jest Wam łatwo w tej sytuacji, ze jesteście pełni trosk i niepokoju. Musicie teraz stanąć na wysokości zadania nie tylko jako kochający rodzice ale jako wymagający nauczyciele. Właśnie nie! Nikt od was nie oczekuje, że będziecie nauczycielami, bądźcie przewodnikami Waszych dzieci, towarzyszami w ich drodze do samodzielnego uczenia się.
- Koniecznie pamiętajcie o sobie! Zadbajcie o swoje zdrowie i siły. Jeśli chcecie skutecznie pomagać Waszym dzieciom to tak zróbcie. Tylko rodzic w miarę zrelaksowany i wypoczęty będzie skuteczny w pomaganiu swoim dzieciom.
- Pamiętajcie o tym, że nie zawsze musicie znać odpowiedź lub rozwiązanie problemu. Dlatego nie bójcie się przyznać, że też czegoś nie wiecie. Możecie powiedzieć swojemu dziecku:
"Nie wiem, ale wiesz co mam pomysł! Poszukajmy razem rzetelnych informacji na ten temat z wiarygodnego źródła. Spróbujmy razem".
- Koniecznie wytłumaczcie dziecku dlaczego uczniowie teraz nie chodzą do szkoły i jaki to ma cel. Najlepiej jeśli tą rozmowę przeprowadzicie razem, czyli obydwoje rodzice. Jeśli to jest niemożliwe to niech zrobi to rodzic z którym dziecko mieszka. Tutaj musicie wziąć pod uwagę wiek Waszego dziecka, im dziecko mniejsze tym mniej informacji. Możecie użyć takich słów: „Postanowiono, zamknąć szkoły po to, aby pomóc nam wszystkim. Pojawił się groźny wirus, który atakuje ludzi. W ten sposób zmniejszamy prawdopodobieństwo zachorowania. Musimy pozostać w domu, to postawa godna szacunku, możesz być z siebie dumny".
Pani psycholog zamieści na stronie internetowej naszej szkoły jeszcze inne propozycje porozmawiania z dziećmi o tym wirusie. Proszę skorzystać z tych podpowiedzi. Jeśli mówimy o starszych uczniach, rozmawiajcie z nimi szczerze ale spokojnie.
- Bardzo ważne jest abyście stworzyli Państwo Plan Dnia. Dzieciom lepiej funkcjonuje się w codziennym życiu, gdy mają ustalone normy i zasady. Stwórzcie go wspólnie, bawiąc się przy tym, proponujemy pracę plastyczną w formie plakatu, czy schematu z wykorzystaniem przyborów plastycznych.
- Ważne jest także to abyście umieli Państwo zareagować we właściwy sposób na zmianę nastroju waszych dzieci. Bo w sytuacji, gdzie zmuszone są pozostać w domu, bez przyjaciół i kolegów, bez ulubionych sportów, mają prawo mieć spadek nastroju. Chodzi o to, żebyście umieli te uczucia zrozumieć i zaakceptowali to. Trzeba pozwolić dziecku przeżyć te emocje. W momencie ich nasilenia, możecie Państwo pokazać dziecku jakie my stosujemy sposoby na radzenie sobie z emocjami.
- Pamiętajcie Państwo o roli dotyku. Dotyk działa antystresowo, powoduje wydzielanie w mózgu substancji chemicznych, które między innymi niwelują skutki stresu. Dlatego jest tak ważny. Poza tym buduje więzi emocjonalne pomiędzy rodzicami i dziećmi, a to z kolei daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
- Ponadto postarajcie się Państwo niwelować nerwową atmosferę w domu, która w tej sytuacji może mieć często miejsce. Można temu zaradzić w prosty sposób, poprzez najzwyklejsze pytanie: „Czego teraz potrzebujesz?" Czasem właśnie odpowiedź na to proste pytanie, może załagodzić spór w mgnieniu oka. Pod warunkiem jednak, że potraktujecie potrzeby swoich dzieci poważnie, a ich odpowiedź spróbujecie zrozumieć i jeśli to możliwe spełnić, a jeśli nie szczerze wytłumaczyć.
Prosimy, żebyście Państwo spróbowali wdrożyć te porady w życie swojej rodziny. Jeśli chociaż kilkoro z Was skorzysta z naszych „dobrych rad” czy wskazówek” będzie nam bardzo miło. My ze swojej strony postaramy się Was wspierać, między innymi w taki sposób.
Specjaliści SP 3
Pedagodzy: Zofia Myszka, Danka Lamczyk
Psycholog: Węsierska Martina